رویایی با عیسی در کریسمس
در شب 24 تا 25 دسامبر 2024، روز کریسمس، رویایی دیدم که عمیقاً زندگی من را شکل داد. دیدم که به دهکدهای منتقل شدهام، مانند آن زمانهایی که عیسی بر روی زمین راه میرفت. از دور دیدمش. شکل او مکان را روشن کرد. پوستش روشن، کمی سبزه، موهای بلند و چشمانش شفاف بود. او با توده ها با آرامشی صحبت می کرد که فقط می توانم آن را بهشتی توصیف کنم.
من جدا بودم و از دور او را مشاهده می کردم که اتفاق عجیبی افتاد: یک تلفن همراه در دستانم بود، چیزی که به وضوح متعلق به آن زمان نبود. سعی کردم ازش عکس بگیرم اما دستانم چنان می لرزید که نمی توانستم تمرکز کنم. ناگهان عیسی نگاهش را بلند کرد، مرا دید و به سمت من حرکت کرد. ضربان قلبم بلند شد؛ او می دانست که در برابر پسر خدا حضور دارد.
با یک حرکت ملایم دستش از من خواست که آن عکس را نگیرم. پیام او نیازی به هیچ کلمه ای نداشت: "شما برای یادآوری این لحظه به دوربین نیاز ندارید، بگذارید چشم و قلب شما شاهد باشد." در آن لحظه تلفن را قطع کردم و به او نزدیک شدم. دستش را گرفتم و پر از تواضع و توبه در مقابلم گرفتم. من نیاز به طلب بخشش داشتم، شاید به خاطر اینکه سعی کردم او را با چنین چیزی پیش پا افتاده اسیر کنم، یا شاید برای اشتباهات گذشته ام، قبل از اینکه او را به عنوان پسر خدای متعال اعتراف کنم.
عیسی با کلمات پاسخ نداد، اما لبخندی سرشار از عشق و پذیرش به من نشان داد. آن لبخند گویای همه چیز بود. سپس برگشت و به جمعیّت خطاب کرد که در میان شاگردانش احاطه شده بودند، که من قادر به تشخیص چهره آنها نبودم. تنها چیزی که در خاطرم ماندگار شد چهره الهی او، نگاه رحمت او و تأثیر آن لحظه ابدی بود.
پس از بیدار شدن، شکرگزاری کردم و دعا کردم. من دعای قدیمی را به یاد آوردم که مدتها پیش برای او انجام داده بودم و از او فرصتی می خواستم تا او را به عنوان شاگردانش و کسانی که از او پیروی می کردند در دوران باستان انجام می دادند. ناآگاهانه، این آرزو برآورده شد، و در روزی خاص مانند کریسمس.
فهمیدم که این رویا یک هدیه بود، یادآوری این که ما برای ارتباط با او به دوربین یا فناوری نیاز نداریم. ما فقط به ایمان، قلبی باز و تمایل به شهادت عشق او در زندگی روزمره نیاز داریم.
#انجیل #عیسی #عیسی مسیح #مسیح #رویا
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.